Για την κατάσταση στη λέσχη του ΑΠΘ

ΣΤΗ ΛΕΣΧΗ ΤΟΥ ΑΠΘ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ

Η αυλαία ανοίγει η εικόνα είναι γνώριμη αλλά είχαμε ξεχάσει τις μυρωδιές της , τις φωνές και τα χειροκροτήματα της δυο χρονιά και βαλέ κάναμε να συναντηθούμε σε αυτήν την παράσταση της λέσχης . Οι ηθοποιοί της εργολαβίας είναι οι ίδιοι αλλά έχουν αναλάβει ένα πιο αυταρχικό προφίλ . Στην είσοδο για να μπούμε μας περίμεναν οι γνωστοί μπράβοι ζητώντας πιστοποιητικά εμβολιασμού και πάσο ή ταυτότητά το έχουμε ξαναδεί αυτό το έργο και όταν πήγαμε να μπούμε στις σχολές μας ! Πριν μας δοθεί η ευκαιρία να ξαναβρεθούμε στη λέσχη η διοίκηση μας είχε ταράξει με mail , εμάς τις φοιτήτριες , παρουσιάζοντας ως υποχρεωτική προϋπόθεση για να κόψουμε εισιτήριο στην παράσταση σίτιση ”, την έκδοση κάρτας σίτισης με
το γνωστό αντίτιμο πού ακούστηκε να τρώνε τζάμπα οι άξεστοι !). Πάλι αποφάσισαν να αποκλείσουν άστεγους , μετανάστριες , άτομα τα οποία δε φέρουν φοιτητικό πάσο , αλλά ακόμα και άτομα με όρους racial profiling . Αυτήν την παράσταση προσπαθούν να την ανεβάσουν εδώ και δεκαεπτά
χρόνια , πρέπει να φροντίσουμε πως ούτε φέτος θα ανεβεί.

Η λέσχη του ΑΠΘ βρίσκεται σε καθεστώς ιδιωτικής διαχείρισης από εργολαβική εταιρεία , η οποία διαχειρίζεται τις διανομές του φαγητού , τις προσλήψεις και τους μισθούς των εργαζομένων κ ά . Ο στόχος , όπως σε κάθε εταιρεία , είναι η μεγιστοποίηση των κερδών με κάθε πιθανό τρόπο. Εν προκειμένω βλέπουμε τη θέσπιση κάρτας σίτισης, οπού θέτει αντίτιμο για τη σίτιση , δικαιούχοι της οποίας είναι μόνο φοιτητές με παράλληλη μείωση της ποιότητας και της ποσότητας του φαγητού σταδιακά, ώστε να μην είναι τόσο ευδιάκριτη η αλλαγή , με παράλληλες “εξαφανίσεις” προσωπικού ανά εποχιακά διαστήματα . Η ποιότητα και η ποσότητα του φαγητού είναι ανεπαρκής για να χορτάσει ο κόσμος και η γενικότερη κατάσταση υποτιμά
την αξιοπρέπεια των ανθρώπων που έχουν την ανάγκη να τρώνε στη λέσχη για τον οποιοδήποτε λόγο Συν τούτου , το καθεστώς κάτω από το οποίο εργάζονται οι υπάλληλοι της λέσχης είναι απαράδεκτο , άκρως
εντατικοποιημένο πιεστικό και απόλυτα επισφαλές . Οι συμβάσεις με τις οποίες προσλαμβάνονται οι εργαζόμενοι της λέσχης είναι 6μηνες , ενώ κάθε φορά που λήγουν οι συμβάσεις , η εργολαβία προσπαθεί να προβεί ουσιαστικά σε μειώσεις προσωπικού , μη ανανεώνοντας όπως πέρσι ) τις συμβάσεις μερίδας των εργαζομένων . Το επόμενο ραντεβού για την ανανέωση των συμβάσεων των εργαζομένων είναι στις 23 Μάρτιου όταν και αναμένεται να δούμε αν η εργολαβία θα επιλέξει να αφήσει κάποιους ανέργους . Η επιλογή αυτή, πιθανώς να έχει ως αποτέλεσμα , όπως έχει παρατηρηθεί και στο παρελθόν, να τελειώνουν τα αποθέματα φαγητού και είτε να σερβίρεται, αντί μερίδας, ένα πολύ μικρό συμπλήρωμα είτε το απόλυτο τίποτα.

Επιστρέφοντας στην λέσχη αυτήν την φορά για να φάμε εκεί , παρατηρούμε ότι οι ουρές που χαρακτήριζαν την σίτισή μας στις διανομές το προηγούμενο διάστημα , λόγω υποστελεχώσεων του προσωπικού της λέσχης , ακολουθήθηκαν από παλιούς και γνωρίμους αποκλεισμούς . Για άλλη μια φορά η πανδημία χρησιμοποιείται ως εργαλείο από κράτος , πρυτανεία και εργολαβία για να υποτιμηθεί περεταίρω η ζωή της κοινωνικής βάσης και εν προκείμενω των φοιτητ(ρι)ών . Ο έλεγχος τύπου face control υποδυόμενος
υγειονομικό μετρό επιστρέφει ως στρατηγική για επέλαση του κράτους κεφαλαίου στα κεκτημένα μας . Η υποχρεωτική ένδειξη των πιστοποιητικών εμβολιασμού και πάσο έχουν έρθει ως υγειονομικό ” μετρό ενώ στην πραγματικότητα επιβάλλουν την επιτήρηση και την πειθάρχηση στην ύπαρξη υπό επίβλεψη . Το μόνιμο καθεστώς ελέγχου στην λέσχη είναι ο προάγγελος της πρόσβασής μας στο χώρο μόνο με κάρτα σίτισης, γεγονός που θα οδηγήσει στον αποκλεισμό πολλών ανθρώπων που έχουν ανάγκη τη λέσχη για την καθημερινή τους σίτιση .

Από τη μεριά τους , τα διοικητικά όργανα του πανεπιστημίου που είναι υπεύθυνα για τη λέσχη , όταν τους επικοινωνούνται αυτά τα προβλήματα , αποκρίνονται με τρόπο υπεκφυγής , ότι δεν είναι επαρκής η κρατική χρηματοδότηση για την επίλυση αυτών των ζητημάτων , ενώ σε άλλη περίπτωση έχουν απαντήσει ότι προτιμούν αν περισσεύουν οι μερίδες να πετιούνται παρά να δίνονται σε όσους έχουν ανάγκη . Έχουν παρατηρηθεί ακόμα και να κλείνουν τις διανομές εκδικητικά σε περίπτωσης διαμαρτυρίας για της προαναφερθείσες συνθήκες . Δείχνοντας μια σιδηρά πυγμή έναντι των παρεμβάσεων διαμαρτυριών έχουν ως στόχο να διχάσουν τα φοιτητικά και αγωνιζόμενα υποκείμενα βάζοντας τα να επιλέξουν αναμεσά στο ατομικό και το συλλογικό συμφέρον . Έχουν επίσης εξαναγκάσει το προσωπικό της λέσχης σε στάση εργασίας στο παρελθών ως πλασματική διαμαρτυρία στις παρεμβάσεις των φοιτητών προσπαθώντας να διχάσουν τις φοιτήτριες και τις εργαζόμενες της λέσχης . Με λίγα λόγια και όπως έχει προαναφερθεί, η λέσχη λειτουργεί ακριβώς σαν εταιρεία , η οποία προφανώς δεν έχει σκοπό την εξυπηρέτηση των αναγκών της κοινωνίας , αλλά τη μεγιστοποίηση των κερδών της . Ο μόνος κερδισμένος από αυτή την κατάσταση είναι η εργολαβία , ενώ τα ζημιωμένα άτομα είναι οι φοιτήτριες , οι οποίες βλέπουμε να μετακυλιέται ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι του κόστους ζωής και φοίτησης στις πλάτες μας , οι εργαζόμενες οπού το περιβάλλον εργασία τους εντατικοποιείται συνεχώς και οι άνθρωποι που έχουν την ανάγκη να τρώνε στη λέσχη οι οποίοι αποκλείονται.

Το γεγονός ότι η λέσχη του ΑΠΘ δεν έχει αντίτιμο ή ότι μπορεί ακόμη κάποιος κόσμος λίγος πλέον ) που το έχει ανάγκη και δε φέρει τη φοιτητική ιδιότητα να τρώει σε αυτή , είναι αποτέλεσμα κοινωνικών αντιστάσεων και ταξικών αγώνων που έχουν υπάρξει και υπάρχουν εντός του πανεπιστημίου . Στο πλαίσιο της γενικότερης πάλης για δημόσια και δωρεάν φοίτηση , αλλά και για την πρόσβαση της κοινωνικής βάσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση , θεωρούμε ότι οφείλουμε να διεκδικούμε την ελεύθερη πρόσβαση όσων
έχουν ανάγκη στη λέσχη , με μόνο κριτήριο την ανάγκη για φαγητό και κανένα πάσο ή κάρτα σίτισης , καθώς αυτά εξυπηρετούν τη διαίρεση των ατόμων σε προνομιούχα και μη . Παράλληλα οφείλουμε , όπως έχει κάνει στο παρελθόν μερίδα του φοιτητικού κόσμου , να στεκόμαστε με αλληλεγγύη δίπλα στους εργαζόμενους της λέσχης και να εναντιωνόμαστε μαζί τους στις αντικοινωνικές συνθήκες εργασίας και στην εργασιακή επισφάλεια που βιώνουν . Δεν έχουμε αυταπάτες ότι το πρόβλημα της πείνας θα λυθεί μέσα από τη λέσχη του ΑΠΘ , ωστόσο δε θα αφήσουμε χωρίς αγώνα όσα έχουν κατακτηθεί και θα προσπαθήσουμε να πάρουμε πίσω λίγα από όσα μας κλέβουν καθημερινά τράπεζες , αφεντικά , εταιρείες και κράτος.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΣΤΗ ΛΕΣΧΗ ΜΕ ΜΟΝΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΜΕ Τ ΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΑΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΛΕΣΧΗ

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΦΑΓΗΤΟΥ

ΕΞΩ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΘ

ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗ ΛΕΣΧΗ-ΑΥΞΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ-ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού
1/2/2022

Αφίσα που κολλήθηκε στη λέσχη του ΑΠΘ στις 15/2/22 κατά τη διάρκεια μοιράσματος του παραπάνω κειμένου

 

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.