Aπό την συνήθεια του θανάτου, στον θάνατο της συνήθειας.

 

Από τη συνήθεια του θανάτου, στο θάνατο της συνήθειας

 

 

Ως αναπόσπαστα κομμάτια στο ψηφιδωτό του παρόντος και ως συνομιλήτριες της ιστορίας, εκείνο που γνωρίζουμε πλέον καλά, αλλά κι εκείνο που η ιστορία μαρτυρά είναι ένα: Από τις χιλιάδες νεκρών παραδομένων στα χέρια της πανδημίας, από τις δεκάδες νεκρές στα χέρια της πατριαρχίας, μέχρι τους δεκάδες εργάτες που δεν επέστρεψαν ποτέ από τα πόστα εργασίας τους, τους βουλιαγμένους μετανάστες σε θάλασσα και γη σε Αιγαίο και Έβρο και τους νεκρούς στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, έως τους εκτελεσμένους από όπλα μπάτσων στις γειτονιές μας· είναι πως η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, αλλά απλώς συνεχίζει – η εξουσία μάς δολοφονεί αδιαφορώντας παγερά.

Όλα τα παραπάνω, φυσικά, δεν αποτελούν μονάχα εικόνα στις ειδήσεις, τυχαία περιστατικά ή απλά και μόνο δυσάρεστα γεγονότα, μα δομικά στοιχεία της συνολικής θανατοπολιτικής κράτους και κεφαλαίου. Η υποβάθμιση της ζωής και η ασύστολη περιστολή των ελευθεριών μας, συνιστούν τον αβίωτο βίο μας και συντελούν στην μίζερη ζωή που καλούμαστε να ζήσουμε. Νόμοι επί νόμων ψηφισμένοι στο όνομα της θανατοπολιτικής αυτής έρχονται να επισφραγίσουν και να κανονικοποιήσουν αυτό το καθεστώς (νόμος Χατζηδάκη, Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, Πτωχευτικός νόμος κ.α.) επιβεβαιώνοντας πως ο πόλεμος -αν και έχει πλούσιο παρελθόν- διεξάγεται στο εδώ και στο τώρα. Ένας πόλεμος που δεν ξεσπά αιφνιδιαστικά, ως κεραυνός εν αιθρία, αλλά μεθοδικά και διαχρονικά εδραιώνεται και διογκώνεται. Ξεκινάει από τους εκ γενετής ταξικούς φραγμούς και την αλλοτρίωση των ζωών μας από την εντατικοποίηση των ρυθμών της, με την αναγκαία συλλογή πτυχίων και πιστοποιήσεων για τη μετέπειτα υπόσχεση ενός ανθρώπινου εργασιακού περιβάλλοντος και εισοδήματος. Συνεχίζει με την κατάρρευση αυτής της υπόσχεσης και καταλήγει στην επισφάλεια της επιβίωσης και στην ψυχολογική και σωματική εξαθλίωση.

Τίποτα, ωστόσο, δεν είναι ξέχωρο. Όσο μιλάμε για και από την κοινωνική βάση δε θα μπορούσαμε να πούμε πως κάποτε ευημερούμε και κάποτε πεθαίνουμε. Είναι σημαντικό να κατανοούμε πως το ίδιο κράτος που μας παρέχει εκπαίδευση, πτυχία και “προνόμια”, είναι το ίδιο κράτος που σπέρνει θάνατο. Γι’ αυτό και ο αγώνας ενάντια στην εξαθλίωση και τους αντικοινωνικούς νόμους που το κράτος ψηφίζει και επιβάλλει, είναι αγώνας ενάντια στη μιζέρια και το θάνατο. Αγώνας που αφορά όλα τα υποκείμενα, φοιτητικά και μη.

Όσο οι μέρες πλησιάζουν μας θυμίζουν πως οι κρατικές δολοφονίες δε γνωρίζουν επικαιρότητα, αλλά είναι παντός καιρού. Έτσι και η οργή μας δεν έχει ανάγκη από επετείους, οι αγώνες μας δεν είναι ημερολογιακοί. Μνημονεύοντας τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και την εξέγερση του ‘08, αναδεικνύεται η άμεση συσχέτιση με τις κρατικές δολοφονίες του σήμερα. Αν και οι επιθέσεις του κράτους έναντι της ζωης είναι διαχρονικές και εξελισσόμενες αξιοποιούμε τη γνώση και την εξέγερση του παρελθόντος για να στήσουμε τα αναχώματα του σήμερα και να οραματιστούμε τους αγώνες του αύριο.

Η αλλοτρίωση της σκέψης και της αλληλεπίδρασης από τον τρόπο επιβίωσης που επιβάλλει η εξουσία συνιστούν έναν αναθετικό, παθητικό και μουδιασμένο ανθρωπότυπο, ένα σιωπηλό αποδέκτη από τον οποίο αγωνιζόμαστε να ξεφύγουμε. Στον αγώνα αυτό, συλλογικοποιούμε τις αντιστάσεις μας και γεμίζουμε τους χώρους μας με φωνές αλληλεγγύης και δομές αυτοοργάνωσης, στη βάση της αυτενέργειας και της συντροφικότητας, ενάντια στην εξατομίκευση, τη μιζέρια, το θάνατο και την εκμετάλλευση.

Θεωρούμε σημαντικό ότι πρέπει να βρεθούμε και να αγωνιστούμε από κοινού σε ανοιχτά πλαίσια, γενικές συνελεύσεις, σε στέκια και καταλήψεις, ώστε να ανακτήσουμε συλλογικά τη φαντασία, τη σκέψη και τη μνήμη μας, πάρε από κάθε είδους εξουσία. Με αυτό τον τρόπο, λοιπόν, να περάσουμε από τη συνήθεια του θανάτου στο θάνατο της συνήθειας, της απραγίας και της ανάθεσης των πολιτικών ευθυνών και των αναγκών μας σε εκπροσώπους ή καλοθελητές. Να πρωταγωνιστήσουμε στις ζωές μας.

 

Μαθητική πορεία 6/12  12:00 Καμάρα

Πορεία 6/12 18:00 Καμάρα

Στηρίζουμε τα μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων με αδιαμεσολάβητες αγωνιστικές αποφάσεις.

 

‘Ολοι/ες στις Γενικές συνελεύσεις.

ΓΣ συλλόγου φοιτητ(ρι)ών φυσικού Τρίτη 14/12 15:00 Α11

 

 

 

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.