ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΚΙ ΑΛΛΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ – ΔΕΝ ΚΟΒΟΥΜΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΣΤΟ ΑΣΤΙΚΟ
Οι μετακινήσεις εντός της πόλης αποτελούν συνήθως χρόνο από και προς τους χώρους εργασίας, τις σχολές μας και τους τόπους κατανάλωσης. Στους χώρους δηλαδή που παράγουμε την εργατική μας δύναμη (σχολείο, πανεπιστήμιο), έπειτα δουλεύουμε, καταναλώνουμε εμπορεύματα και διασκέδαση στο χρόνο που απομένει, παράγοντας άμεσα ή έμμεσα, κέρδος για τα αφεντικά. Κανένας δεν μπορεί να πει ότι ο χρόνος μετακίνησης είναι ευχάριστος, αλλά είμαστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιούμε τα ΜΜΜ, αφού το λεωφορείο είναι και το πιο προσβάσιμο μέσο μεταφοράς για φοιτητές, εργαζόμενες, άνεργους και μετανάστες. Ειδικότερα στη σημερινή κοινωνία, όπου οι ρυθμοί ζωής – καταπίεσης ολοένα και εντατικοποιούνται. Εντατικοποίηση που όλοι/ες βιώνουμε και γνωρίζουμε πώς είναι να προσπαθείς να προλάβεις το εργαστήριο, τη δουλειά, να τελειώσεις γρήγορα τις σπουδές, να ψάξεις για δουλειά. Ένας ρυθμός ζωής που δε διαλέγουμε, αλλά μας επιβάλλεται.
Ο ΟΑΣΘ έχοντας το μονοπώλιο των μεταφορών στη Θεσσαλονίκη, εξασφαλίζει μέσω των κρατικών επιχορηγήσεων τα κέρδη του. Ακόμη τα τελευταία χρόνια αυξάνει συνεχώς την τιμή του εισιτηρίου και ταυτόχρονα τον έλεγχο. Η μεταφορά μας, που ως επί τω πλείστων προσφέρει κέρδος στα αφεντικά, έρχεται να προστεθεί στο συνεχώς αυξανόμενο κόστος ζωής μας. Σε μια περίοδο κρίσης που η επίθεση του κεφαλαίου γίνεται ολοένα και σκληρότερη (μειώσεις μισθών, αυξήσεις φόρων, ανασφάλιστη εργασία, απλήρωτες υπερωρίες, κατάργηση κυριακάτικης αργίας, εξαθλίωση μεταναστών κλπ.). Με λίγα λόγια, ακόμη κι αν δεν κόψουμε εισιτήριο, πληρώνουμε για τη μεταφορά μας μέσω της εκμετάλλευσης που βιώνουμε και της συνεχούς υποτίμησης της ζωής μας.
Οι δικαιολογίες των αφεντικών για να τη «βγάλουν καθαρή» είναι πολλές. Δεν έχουν να πληρώσουν μισθούς λόγω κρίσης, πρέπει να γίνουν απολύσεις, πώς θα βγει το κόστος της μεταφοράς κλπ. Εμείς απαντάμε πως αν θέλουν τα βρίσκουν τα λεφτά και δε μας ενδιαφέρει από πού, εφόσον ζούμε σε μια κοινωνία εκμετάλλευσης και το κόστος ζωής μετακυλίεται στις πλάτες μας χωρίς τη συγκατάθεσή μας. Οι απάντησή μας ως κομμάτι των «από τα κάτω» είναι οι αδιαμεσολάβητοι κοινωνικοί αγώνες και η ταξική πάλη.
Δε θα πέσουμε στην παγίδα του κοινωνικού κανιβαλισμού. Εχθροί μας δεν είναι οι άνεργοι που δε δουλεύουν, οι εργάτριες που απεργούν, οι φοιτητές που δεν έχουν εισιτήριο, οι μετανάστες που περνάν τα σύνορα. Εχθροί μας είναι τα αφεντικά και όσοι τους κάνουν πλάτες. Όσοι επιλέγουν να βρίσκονται στη μεριά της εξουσίας και της εκμετάλλευσης. Εμείς θα συνεχίζουμε να μην κόβουμε εισιτήριο, αν κόψουμε το δίνουμε στον επόμενο, να σαμποτάρουμε τα ακυρωτικά μηχανήματα, να προτάσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των επιβατών. Όταν δεν καταφέρνουμε να αντισταθούμε μέσω των ατομικών αρνήσεων, κινούμαστε συλλογικά για τη διαγραφή των προστίμων μας.
ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΛΕΓΚΤΕΣ ΚΑΙ ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΑΔΕΣ
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού