ΠΕΡΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ
Το θέμα της διδακτικής επάρκειας μας έχει απασχολήσει αρκετά την τελευταία περίοδο. Ποιους θα αφορά, πότε θα ισχύει, με ποιον τρόπο θα ισχύει κλπ. Τελικά όσοι/ες εισήχθησαν στο πανεπιστήμιο από το 2015 δε θα έχουν διδακτική επάρκεια στο πτυχίο τους. Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί να παρακολουθήσουν επιπλέον μαθήματα (παιδαγωγικής) για να αποκτήσουν πιστοποιητικό διδακτικής επάρκειας, ώστε να μπορέσουν να διδάξουν.
Αναγνωρίζουμε ότι η μεταρρύθμιση αυτή αντικατοπτρίζει την συνολικότερη υποτίμηση που επιβάλλουν συνεχώς στην εργασιακή μας δύναμη τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Καταρχάς, προσθέτει σε ένα ήδη δύσκολο πρόγραμμα σπουδών, σε μία συγκυρία δύσκολης οικονομικής κατάστασης των «από τα κάτω», επιπλέον χρόνο φοίτησης. Είτε θα αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε σε μεγαλύτερο βαθμό για να ανταπεξέλθουμε, είτε θα επιτείνεται η οικονομική εξάρτηση από την οικογένεια.
Η συνεχής εντατικοποίηση των σπουδών μας και προώθηση του ατομισμού στην κοινωνία, επιβάλλεται μέσω της δυσμενούς οικονομικής συνθήκης με στόχο την άμβλυνση των συλλογικών διαδικασιών και αγώνων. Με μία ρητορεία δήθεν προώθησης της παιδαγωγικής διασπούν το σύνολο των αποφοίτων σε διάφορες κατηγορίες (π.χ. ερευνητές, εκπαιδευτικούς) και έτσι περιορίζουν το εργασιακό μας εύρος με στόχο τον ανταγωνισμό μεταξύ μας και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Επιπλέον, με τη ρητορική της δια βίου μάθησης που προωθείται, θα είμαστε αναγκασμένοι/ες να χρειάζεται συνεχώς να αποκτούμε πιστοποιητικά, να παρακολουθούμε σεμινάρια (πολλά επί πληρωμή), για να «ανελιχθούμε» ατομικά όσο περισσότερο γίνεται. Έχουμε δει ότι κάτι τέτοιο αποτελεί παγίδα, ειδικότερα όταν έρχονται περίοδοι κρίσης του κεφαλαίου, που αντί να προσπαθούμε να οξύνουμε τους κοινωνικούς αγώνες, ψάχνουμε ποιοι θα είναι οι καλύτεροι όροι της εκμετάλλευσής μας.
Ποιοι είναι, όμως, αυτοί που θα κρίνουν αν είμαστε καλοί εκπαιδευτικοί, με ποιον τρόπο και για ποιους; Το ζήτημα της εκπαίδευσης στο υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα, συσχετίζεται αναλογικά και άμεσα με τις ίδιες τις ανάγκες του καπιταλιστικού συστήματος. Το κριτήριο με το οποίο θα επιδιώκουν να εκπαιδεύουν τους μελλοντικούς εκπαιδευτικούς, έχει να κάνει με το πώς θα γίνουν πιο παραγωγικοί, εναρμονισμένοι με τις ανάγκες του κράτους και της αγοράς. Αυτό άλλωστε έχει ήδη φανεί από τις αξιολογήσεις που ήδη ξεκίνησαν στις σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σε αντίθεση με την απομόνωση από τις κοινωνικές διαδικασίες και την συνεχή επιδίωξη ιεραρχικής ανέλιξης, αυτό το οποίο συμβάλει ώστε η εκπαίδευση να δίνει βάρος στις ανθρώπινες ανάγκες και όχι στην παραγωγικότητα είναι τα υποκείμενα που σχετίζονται με αυτήν (δάσκαλος – μαθητής) να είναι κομμάτια μια διαρκούς ζύμωσης μέσα από συλλογικές αντιιεραρχικές διαδικασίες. Παιδεία συνυφασμένη με τις αρχές της ισοτιμίας, της αλληλεγγύης και της ελευθερίας, είναι αυτή που εμπεριέχει εκπαίδευση αμφίδρομης και κυκλικής σχέσης μεταξύ δασκάλου και μαθητή σε ένα ελευθεριακό περιβάλλον.
Ταυτόχρονα, αντικείμενο συζήτησης αποτελούν και τα συγγράμματα. Αποφασίστηκε να δοθούν για φέτος, αλλά με όλο το πολιτικό παιχνίδι που έγινε από εκδότες και κυβέρνηση, είναι φανερό ότι προετοιμάζεται το έδαφος ώστε να μην παρέχονται δωρεάν τα συγγράμματα στο μέλλον και να αναγκαζόμαστε να τα αγοράζουμε (είτε να έχουμε μόνο σημειώσεις ηλεκτρονικά).
Η αναδιάρθρωση στα πανεπιστήμια σε συνδυασμό με την υποχρηματοδότηση υποβαθμίζει τις γενικότερες συνθήκες εντός των πανεπιστημίων. Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής είναι συνδυαστικά. Ανοίγει ο δρόμος εκ του οποίου εισέρχεται ο δούρειος ίππος του ιδιωτικού κεφαλαίου. Οι ίδιοι που μειώνουν τους πόρους, κάνουν λόγο για ανάγκη πιο σύγχρονου και εξοπλισμένου πανεπιστημίου για να προωθήσουν τα συμφέροντα επιχειρηματιών. Είναι η πολιτική της νεοφιλελεφθεροποίησης, δηλαδή της μεσολάβησης του χρήματος σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας και την αύξηση του κόστους ζωής μας, για πράγματα τα οποία κατακτήθηκαν με αγώνες στο παρελθόν και θεωρούνταν αυτονόητα. Εμείς από την πλευρά μας δε θα δεχτούμε να μας πάρουν πίσω τα κεκτημένα, αντιστεκόμενοι/ες μέσα από συλλογικούς αδιαμεσολάβητους αγώνες δίνοντας νόημα στην αλληλεγγύη και ενάντια σε κάθε μορφής εκμετάλλευση.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΠΑΡΚΕΙΑ
ΔΩΡΕΑΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ
Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού
ανοιχτή συνέλευση κάθε Παρασκευή στις 14.00 στο φουαγιέ του Φυσικού