Η θέση μας για τη Γ.Σ. του Φυσικού την Τετάρτη 26/11/2008
Στις 26/11/2008 και 12:00 είχε καλεστεί η εξ΄αναβολής Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών Φυσικού στην αίθουσα Α11 . Στην συγκεκριμένη αίθουσα υπάρχει μάθημα μέχρι τη 13:00. Στiς 14:00 και ενώ υπήρχε οριακή απαρτία, ΠΑΣΠ και ΔΑΠ επέλεξαν να αποχωρίσουν θεωρώντας πως δεν υπήρχε . Οι λογικές αυτές των δύο παρατάξεων μας είναι γνωστές .
Ο μηχανισμός που χρησιμοποιούν μπορεί να φαίνεται μη πολιτικός, αλλά έχει τις πιο βαθιές πολιτικές προεκτάσεις. Είναι ο μηχανισμός προώθησης της κουλτούρας του ωχαδερφισμού και της απαξίωσης των συλλογικών πολιτικών διαδικασιών, που ξεκινάει με τις εγγραφές, συνεχίζει με τα κεράσματα σε πάρτυ και τελειώνει την ημέρα των εκλογών. Έτσι επιτυγχάνουν συσπείρωση του πολιτικού τους χώρου, όχι γύρω από τα καθημερινά προβλήματα και ανάγκες (π.χ. ιδιωτικοποίηση Πανεπιστημίου, εργασιακή επισφάλεια), αλλά με πελατειακές σχέσεις. Επομένως συμμετέχουν στις συλλογικές διαδικασίες, όπως οι Γενικές Συνελεύσεις, μόνο όταν τους συμφέρει.
Ταυτόχρονα η ΠΚΣ αποχώρησε από την διαδικασία. με την δικαιολογία ότι μπορεί να υπήρχε απαρτία αλλά δεν είναι σωστό και ηθικό τόσος λίγος κόσμος να πάρει απόφαση για το Σύλλογο. Για εμάς η πολιτική περιλαμβάνει και την ηθική με την έννοια ότι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα και κατά συνέπεια δε θα διαφωνήσουμε τόσο με αυτά που είπε η ΠΚΣ όσο με αυτά που κάνει. Η απαρτία δεν είναι κάτι απόλυτα θεσμικό αλλά κάτι κοινωνικό που περιλαμβάνει την έννοια της νομιμοποίησης. Τα κροκοδείλια δάκρυα της ΠΚΣ για τις μη μαζικές Γενικές Συνελεύσεις δεν μας συγκινούν, δεν μας πείθουν πως έγιναν ξαφνικά ηθικοί στην πολιτική τους. Απόδειξη αποτελεί η κατάθεση πρότασης την επόμενη μέρα στο Διοικητικό Συμβούλιο, που αποτελείται μόνο από εκπροσώπους παρατάξεων που βγήκαν από τις εκλογές, για να συμμετέχει ο Σύλλογος στην πορεία του ΠΑΜΕ. Η συγκεκριμένη λογική δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο. Αποτελεί πολιτική επιλογή που έχει στόχο οι αποφάσεις να παίρνονται κάθε φορά από το όργανο εκείνο στο οποίο η ΠΚΣ μπορεί να πάρει απόφαση.
Εμείς στη συγκυρία αυτή της οριακής απαρτίας και στο παιχνίδι τακτικισμού των προαναφερθέντων προτείναμε τα εξής. Αρχικά να δοθεί χρόνος πριν ξεκινήσει η συνέλευση σε ανένταχτο κόσμο να τοποθετηθεί για το αν θέλει να γίνει συνέλευση και το πώς θέλει να λειτουργήσει αυτή. Δεύτερον να γίνει συζήτηση για να βρούμε λύσεις στο πρόβλημα της μικρής προσέλευσης κόσμου στις συνελεύσεις ούτως ώστε να διασφαλιστεί μακροπρόθεσμα η ομαλή λειτουργία του Συλλόγου που είναι πολύ σημαντικότερο για εμάς από την ψήφιση ενός πλαισίου. Τέλος διαπιστώνοντας ότι πολλοί φοιτητές νιώθουν αποκλεισμένοι από τις διαδικασίες της συνέλευσης να βρούμε τρόπους αλλαγής της δομής της. Παρόλο που περιμέναμε αυτά που είπαμε τουλάχιστον να συζητηθούν, αφού τα άτομα και οι παρατάξεις που βρίσκονταν στην αίθουσα ευαγγελίζονται την αμεσοδημοκρατία ως βέλτιστη δομή λήψης αποφάσεων αυτό δεν έγινε.
Οι ΑΡΕΦ-ΕΑΑΚ, ΣΣΠ και Αγωνιστικές Κινήσεις με το λόγο ή τη σιωπή τους επέλεξαν να μας παραγκωνίσουν. Δεν μπήκαν ποτέ σε συζήτηση ούτε άφησαν ελεύθερο χρόνο για τοποθετήσεις ανένταχτων για τα ζητήματα που θέσαμε και αποφάσισαν να συνεχίσουν ακολουθώντας την πεπατημένη διαδικασία: να ανοίξει ο κατάλογος των ομιλητών χωρίς να συζητήσουν ή να αποφασίσουν οι παρευρισκόμενοι φοιτητές του Φυσικού.
Επιλέξαμε να μη συμμετέχουμε στην ψηφοφορία της Γ.Σ. , γιατί αφ’ ενός θεωρήσαμε πως δεν υπήρχε απαρτία και αφ’ εταίρου γιατί αγνοηθήκαμε εμείς και λοιποί φοιτητές σε μια διαδικασία που δικαιούμαστε να τοποθετούμαστε και επί της δομής . Ως προς το πρώτο σκέλος η θέση μας αποδείχτηκε λανθασμένη. Νομικώς υπήρχε απαρτία, η απόφαση της συνέλευσης έπρεπε να σφραγιστεί.
Καταλάβαμε το σφάλμα μας μετά το τέλος της συνέλευσης. Ωστόσο ακόμα και να το καταλαβαίναμε μέσα στη συνέλευση, πάλι δε θα συμμετείχαμε στην ψηφοφορία γιατί και ο δεύτερος λόγος είναι εξίσου σημαντικός..
Δε νομιμοποιούμε μια διαδικασία του συλλόγου, την οποία οι παρατάξεις αντιμετωπίζουν εργαλειακά και τη διαχειρίζονται αναλόγως με τους ποσοτικούς συσχετισμούς τους και το κέφι τους – είτε παρακάμπτοντας την συνολικά (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΠΚΣ), είτε παραβιάζοντας επιδεικτικά την ισότιμη συμμετοχή όλων σ’ αυτήν (ΑΡΕΦ-ΕΑΑΚ, ΣΣΠ, Αγωνιστικές Κινήσεις).
Πιστεύουμε πως η δυνατότητα που έχουν οι παρατάξεις να αυθαιρετούν έναντι των συλλογικών διαδικασιών οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ασάφεια που υπάρχει στο καταστατικό για τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας τους. Για το λόγο αυτό λοιπόν προτείνουμε να ανοίξει η κουβέντα για σύσταση εσωτερικού κανονισμού, ο οποίος πρέπει να συμφωνηθεί από όλους και μεταξύ άλλων να ορίζει σαφώς:
- ποια είναι τα ενεργά μέλη του συλλόγου
- μετά από πόση ώρα ξεκινάει η συνέλευση
- πότε μετριέται η απαρτία
- πότε και με ποιο τρόπο αποφασίζεται η θεματολογία της συνέλευσης και ενδεχομένως αλλά ζητήματα.
Τέλος η κατάσταση αυτή συντηρείται από τους ίδιους τους φοιτητές, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για τη διαδικασία της Γ.Σ. , αλλά ούτε και για τα προβλήματα της σχολής τους. ΄Ετσι δεν υπάρχει το καταλυτικό χαρακτηριστικό κάθε πραγματικής δημοκρατίας που είναι το στοιχείο της ενεργού συμμετοχής και του συλλογικού ελέγχου, δηλαδή του ελέγχου των φοιτητών προς τους συμφοιτητές τους, των φοιτητών προς τις συλλογικότητες και τελικά των φοιτητών προς το Πανεπιστήμιο τους. Για εμάς, είναι υποχρέωση του κάθε φοιτητή που ανήκει στο σύλλογο φοιτητών, απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό πρωτίστως, η συμμετοχή στην Γενική Συνέλευση , επειδή μόνο μέσω αυτής μπορεί να διεκδικήσει επίλυση των προβλημάτων του ως μέλος του συλλόγου και μόνο μέσω αυτής μπορεί να έχει άμεση έκφραση.
3/12/2008
Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού (Persona non Grata)